 W porównaniu z zadziornym i dynamicznym ,,Never apologise,never explain'' nowy album Therapy? brzmi nieco spokojniej. Choć nie brakuje na ,,One cure fits all'' naprawdę ostrych utworów(np.: ,,Sprung'' doskonale wprowadzający w dość ponurą atmosferę całego albumu).
,,Deluted son'' z rwanymi riffami gitary to dobry przykład charakterystycznego stylu zespołu. ,,Into the light'' wyróznia się z kolei dzięki nieco psychodelicznej aurze. ,,Lose it'' to solidna porcja mocnego grungowego grania spod znaku Nirvany z gęstą fakturą gitar. Dobre wrażenie psuje trochę monotonny
,,Dopamine,Seratonine,Adrenaline'', gdzie wyrażnie brakuje pomysłu na ciekawe rozwinięcie. W zestawie pojawia się także balladowy ,,Unconsoled'' – jeden z najlepszych utworów na płycie. ,,Our white noise'' to przykład bardziej przebojowego oblicza Therapy? z wyrazistą linią melodyczna w zwrotce i refrenie.
Duże wrażenie robi transowy ,,Private nobody'' ze zgrzytliwymi gitarami i pokręconą grą sekcji rytmicznej. Stare czasy przywołuje dynamiczny ,,Rain hits concrete'' z niemal punkowym refrenem. ,,Fear of God'' zwraca uwagę masywnym,,,sabatowym'' riffem i niepokojącym nastrojem.
,,Heartbreak this'' charaktryzuje się dysonansowymi partiami gitary w zwrotce i bardzo melodyjnym refrenem.
Płytę zamyka ostry i zarazem przebojowy ,,Walk through darkness''. Całość dopełnia niepokojąca okładka w stylu
,,In the couur of the Crimson King'' King Crimson.
Therapy? wydał kolejną dobrą płytę,która powinna sie spodobać fanom ostrego i przebojowego grania. |
