.::MUZOL::. - Recenzja: MATEUSZ ŻYŁA ''ROMAN KOSTRZEWSKI. GŁOS Z CIEMNOŚCI'' (2016)

MATEUSZ ŻYŁA ''ROMAN KOSTRZEWSKI. GŁOS Z CIEMNOŚCI'' (2016)

Ta książka mogła w ogóle nie powstać. Pisze o tym już w przedmowie sam autor. Na szczęście Roman Kostrzewski dał się przekonać i dzięki temu możemy oddać się lekturze ‘’Głosu z ciemności’’. Książka ma formę wywiadu rzeki, a cała opowieść o życiu Romana jest prowadzona chronologicznie.

We wstępie Łukasz Orbitowski, z wielkim sentymentem, wspomina swój pierwszy kontakt z twórczością Kata. Stara się też przekonać czytelnika, że Kostrzewski nie jest człowiekiem jednowymiarowym: ‘’Żaden to czort nawet śmieszny, lecz normalny gość, głęboko uwikłany w zwykłe życie.’’

Mateusz Żyła prowadzi rozmowę w ciekawy i barwny sposób. Autor zadaje tylko takie pytania, która są potrzebne do pokazania portretu osobowościowego Kostrzewskiego. Mateusz, będąc z wykształcenia polonistą, szczególną wagę przywiązuje do charakterystycznych tekstów Romana (zresztą często przytaczanych w całości).

Możemy się dowiedzieć też o życiu prywatnym Kostrzewskiego (nietrwałych związkach z kobietami), pracach, których się podejmował przed karierą artystyczną, a nawet o jego poglądach politycznych.
W pierwszych rozdziałach Roman opowiada, w niezwykle szczegółowy sposób, o swoim trudnym dzieciństwie w domu dziecka oraz skomplikowanymi relacjami z bratem i siostrą.

Mateusz Żyła zadbał o to, aby czytelnik dowiedział się o bogatym życiu Kostrzewskiego jak najwięcej. Czy ktoś z fanów artysty wiedział, że był on przywódcą strajku w czasach Solidarności? Albo, że nastoletni Roman poważnie myślał o związaniu swej przyszłości ze sportem? Ja, dzięki tej książce, pierwszy raz usłyszałem o AlKATraz – krótko istniejącym zespole Romana, założonym po jego rozstaniu z Katem.

Mnie najbardziej zainteresowały fragmenty książki, w których poznajemy burzliwą historię zespołu Kat – od skromnych początków aż po upragniony sukces i uznanie na rodzimej scenie metalowej. Poznajemy zatem kulisy słynnych koncertów w ramach Jarocina, pierwszych edycji Metalmanii oraz słynnego show przed Metallicą.

Roman posługuję się barwnym językiem, ze sporą dawką ironii. Ewidentnie ma talent gawędziarski. Często opowiada o tym, co go inspirowało do pisania swoich kontrowersyjnych tekstów. Mocno podkreśla swój krytycyzm wobec kościoła i religii katolickiej. W tych fragmentach Roman bardziej jawi mi się bardziej jako antyklerykał niż satanista. Zresztą Kostrzewski nieraz sam sobie zaprzecza – z jednej strony zaciekle atakuje katolicyzm, a z drugiej strony mówi: ‘’Zawsze jednak zaznaczałem, że nie wolno naśmiewać się z inaczej myślących, tylko próbować ich zrozumieć przy umiejętności obrony swego punktu widzenia.’’

W książce nie mogło też zabraknąć zdjęć dokumentujących różne etapy życia artysty. ‘’Głos z ciemności’’ czyta się naprawdę dobrze, a jej autor nie goni za tanią sensacją i epatowaniem kontrowersyjnymi treściami. Dzięki tej książce na pewno lepiej poznacie osobowość Kostrzewskiego – człowieka oddanego muzycznej sztuce, zagadkowego, pełnego wewnętrznych sprzeczności.

Wydawnictwo: SQN