.::MUZOL::. - Recenzja: iNCAL ''REGULAMIN NA LATO'' (2021)

iNCAL ''REGULAMIN NA LATO'' (2021)

iNCAL jest solowym dziełem Jędrzeja Nawary (wokalisty, pianisty, autora muzyki oraz tekstów). Uwagę przykuwa już bardzo ekspresyjna okładka (zdjęcie ‘’Koncert Wrocławski’’ z 1945 roku Krystyny Gorazdowskiej). Zawartość muzyczna ‘’Regulaminu na lato’’ także intryguje – połączenie fortepianowych fraz, ciepłego głosu Jędrzeja i … różnorodnych dźwięków uzyskanych za pomocą smartfonu. Cały koncept takiego oryginalnego podejścia do tworzenia został przedstawiony wewnątrz digipacku.

‘’Początek’’ to dziwaczne elektroniczne scratche zespolone z delikatnymi dźwiękami fortepianu. W spokojnej, lekko jazzującej kompozycji tytułowej pojawiają się dodatkowe qasi ‘’butelkowe’’ brzmienia. Uwagę zwraca poetycki tekst:

‘’Nigdy nie łap do słoika wolno spadających gwiazd…
Nigdy nie bój się burzy, która czasem w twojej głowie jest.’’
Wspaniale słucha się refleksyjnego ‘’Królestwa traw’’, z charakterystycznymi pauzami w śpiewie i akordach fortepianu. ‘’Czekając na…’ urzeka swym spokojem i budującymi nastrój orkiestralnymi aranżacjami.

Letnia atmosfera zostaje przywołana w piosenkach ‘’Fale’’ (z deklamowanym przez Antka Nawarę tekstem i, tworzącym tło, ambientowym podkładem muzycznym) oraz ‘’Drzwi do lata’’, z pulsującym rytmem i obrazowymi słowami:

‘’Szukam drzwi do lata.
W moim sercu zima
Szukam drzwi do lata
Dłużej nie wytrzymam.’’
W ‘’O tym, co zostanie na końcu dobrego dnia’’ bardzo podobają mi się ciekawie rozplanowane dźwięki różnych dzwoneczków, które tworzą niesamowity, baśniowy nastrój.

Najbardziej przebojowym utworem, skonstruowanym na bazie elektronicznego, perkusyjnego beatu i funkowej grze gitary basowej, jest ‘’Cisza.’’ Estetyka popu zostaje pomysłowo zestawiona z formą piosenki poetyckiej. W tekście zostaje wyrażone pragnienie zatrzymania się i pobycia razem we dwoje w milczeniu:

‘’Po co krzyk, no po co nam?
Wystarczy, że krzyczy już cały świat.’’
Album wieńczy suita ambientowo – poetycka w postaci ‘’Samolotu.’’ Pobudzający wyobraźnię tekst deklamuje Henryk Nawara. Brzmi to jak coś na kształt ścieżki dźwiękowej z wypowiedzią głównego bohatera. W drugiej części kompozycji pojawia się jeszcze, zaśpiewany przez Jędrzeja, krótki tekst:

‘’Nie chcę być tak blisko, tak daleko
Każdy taki wybór rozbija mnie na pół
Ale wiem, że kiedyś, mimo wszystko, znajdziemy się znów.’’

Utwór bardzo powoli się wycisza, a długo wybrzmiewający dźwięk sprawia, że czujemy się tak, jakbyśmy byli podczas lotu samolotem. Ponownie pojawiają się elektroniczne brzmienia przypominające odgłos płyty cd, kręcącej się w odtwarzaczu…

Przy muzyce z ‘’Regulaminu na lato’’ naprawdę można się wyciszyć i choć na chwilę stanąć w miejscu. Mimo programowo ograniczonego instrumentarium płyta jest bogata i kolorowa brzmieniowo. Utwory mają formę swobodnych impresji muzycznych z fortepianem i głosem Jędrzeja w rolach głównych. Do tej płyty na pewno będę często wracał.